My Aussie way of life...

Lieve allemaal,

En ineens is het al weer een maand verder! Wat gaat de tijd snel zeg, ongelooflijk! Hoog tijd voor een update (Beware: een erg lange update)

De vorige keer dat ik een stukje schreef eindigde ik met een vooruitzicht van de week die komen ging. Aangezien mijn geheugen zo lek is als een mandje, heb ik even mijn agenda erbij gepakt om te kijken wat ik nu ook alweer in de afgelopen weken heb gedaan haha.

Zondag 1 maart ben ik dus naar het optreden van Bec Lavelle geweest, die samen met twee Australiërs door het land toert en kleine pubs en clubs aandoet. Die avond was echt geweldig. Haar optreden was gewoonweg fantastisch; haar stem is zo mooi en zo zuiver. Engelachtig! De twee mannen waren ook erg goed. 1 van de twee is momenteel bezig met een comedy album en sommige nummers van hem waren dan ook echt hilarisch (zo ging een nummer over mestkevers en een ander over een vlieg. Mocht je geïnteresseerd zijn, zoek op Myspace even naar Pete Denahy). Overall, was het dus een zeer geslaagde avond!

In de week voordat de lessen begonnen, O-week genaamd (of ook wel: week zero), was er elke dag een BBQ, muziek en andere activiteiten op de campus. Ik ben dus voornamelijk daar mee bezig geweest en verder heb ik wat gerelaxed (aangezien ik erg moe was).

Daarna volgde mijn eerste lesweek. Hoewel het bij alle 4 de vakken vooral introducerend was, zaten er ook al hele interessante stukken tussen.Voor degene die het niet weten, ik volg de volgende 4 vakken: Human structure & function (anatomie en fysiologie), Psychologie, Criminologie en Australia Today (Cultural studies). Ik moet zeggen dat tot op heden alles erg interessant is.

Human structure and function is helemaal geweldig, vooral omdat het medisch gerelateerd is. Maar daarnaast heb ik ook practicals, wat dus betekent dat ik het lab in ga om testjes te doen! Zo heb ik vorige week met de microscope gewerkt en ga ik aankomende maandag de hersens van een schaap ontleden! We gaan ook nog het hart van een schaap bekijken, een ECG maken en een longfunctietest doen. Helemaal gaaf dus. Aangezien ik geen biologie en scheikunde achtergrond heb, is het soms wel behoorlijk pittig. Gelukkig is de lecturer enorm goed in het simpel uitleggen van ingewikkelde dingen, dus dat is wel een voordeel.

Psychologie is opzich interessant, maar de tutorials kunnen beter. Ook het onderzoek wat we nu aan het doen zijn, vind ik niet echt van hoogstaande kwaliteit, maar misschien hebben ze daar wel een of andere reden voor die ik nog niet weet. Afgelopen week ging het over je hersens en wat er kan gebeuren als je hersens dus niet optimaal werken (split brain studies). Echt heel fascinerend!

Criminologie is zeer interessant. De docent is enorm enthousiast en gedreven en dat maakt het uiteraard extra leuk. Deze week hebben we het gehad over psychologische theorieën binnen de criminologie en als onderdeel daarvan hebben we een stuk van de verklaring van Joseph Fritzl op psychologisch gebied geanalyseerd. Fascinerend!

Australia Today is een leuk vak, puur en alleen omdat ik op deze manier enorm veel over Australië kom te weten. Het is daarnaast ook wat ‘vrijblijvender’ dan de andere vakken en dus gemakkelijk vol te houden.

In de eerste lesweek heb ik overigens ook samen met Yoanne (Nederlands meisje) mijn eastertrip geboekt. Alle studenten hebben van 10-19 april een semesterbreak. Yoanne en ik vertrekken op de 8^ste per vliegtuig naar Alice Springs. De 10^de worden we opgehaald voor een georganiseerde reis (guided tour) naar Adelaide. We gaan onder andere naar de Uluru (Ayers Rock), the Olga’s, Flinders Range (natuurpark), Coober Pedy (Opaalmijnen) en uiteraard Adelaide. De tour duurt 6 dagen. Vervolgens hebben we nog een dag in Adelaide. We hebben al een auto gehuurd en gaan dan de omgeving bekijken waar de serie McLeod’s Daughters is opgenomen. Zondag de 19^de vliegen we weer terug naar Melbourne.

1,5 week geleden ben ik voor het eerst naar Melbourne geweest. Er was daar een food & wine festival en dat hebben we dus even bekeken. Melbourne is een echte metropool, enorm druk, met een behoorlijke skyline. Een echt mooie stad vind ik het niet. De oude gebouwen die wij in Europa kennen, zie je hier niet. De meeste gebouwen zijn nog geen 200 jaar oud. Aangezien Melbourne is gebouwd puur voor de handel, zien sommige delen er ook echt uit als industriestad. Verder zijn het vooral de architectonische hoogstandjes die je aandacht trekken. Melbourne wordt in tweeën opgedeeld door een rivier. Ik vond de stad aan ene kant van de rivier leuker en gezelliger dan aan de andere kant (erg druk). Ik heb echter maar een paar uurtjes in Melbourne rond gelopen en wil graag nog een keer terug om alles op mijn gemak te bekijken.

Verder ben ik nu 2 keer naar het strand in Geelong geweest. Om daar te komen moet ik een half uurtje in de bus en dan nog 10 minuutjes lopen. Het mooie is dat het strand – zelfs op een zaterdag met warm weer – zo’n beetje verlaten is. Heerlijk rustig dus! De laatste keer was het echter wel erg warm, zeker zo’n 35 graden, met warme wind en geen wolken. We hebben toen ook maar 2,5 uur op het strand gelegen. Op een gegeven moment stonden we te wachten voor het stoplicht en het leek echt alsof 1 kant in de fik stond, zo heet was de zon!

Owh, nu ik het toch over bussen heb! Het bussysteem is hier echt veel minder goed en minder uitgebreid dan in Nederland. Ze rijden als je geluk hebt 1x in het uur, maar slaan soms dan ook bepaalde haltes over (en laat dat nou net de halte zijn die je moet hebben) die ze een uur later wel weer aandoen. Daarnaast rijden ze vanaf 18.00u nog maar 1x in de 2 uur en als je na 20.00u nog naar huis wilt heb je gewoon pech en moet je maar een taxi nemen! En in het weekend is het zelfs nog slechter geregeld. De treinen rijden ook maar 1x in het uur (zelfs naar de grote steden!). Het interieur is wel redelijk luxe, maar qua snelheid doet Nederland het wederom beter. Deze treinen gaan niet harder dan +/- 90km/uur. Dus mensen, niet zeuren, het Nederlandse OV-systeem is zo slecht nog niet haha.

Enorm pluspunt: het is heeeel goedkoop om met het OV te gaan! Je kunt voor 2 dollar (= 1 euro) 2 uur lang met de bus door de omgeving reizen en een retourtje Melbourne (150km) is 12 dollar (= 6 euro)! Dat is dus wel weer een stuk beter dan in Nederland…

Anyway, terug naar mijn belevenissen. Afgelopen vrijdag ben ik samen met Pia (Fins) en Sarah (Zwitsers) naar een optreden van een Simon and Garfunkel tribute band gegaan. Was wederom erg goede muziek. We hebben dan ook weer een geslaagde avond gehad.

Van zondag op maandagnacht (3.15u) werd ik ineens wakker van een enorm hard geluid….het brandalarm!!! Aangezien het brandalarm hier op de campus regelmatig afgaat (dronken mensen die ‘per ongeluk’ het alarm af laten gaan), was het eerste wat ik dacht: welke idioot heeft dat ding af laten gaan?! Geen seconde eraan gedacht dat het misschien wel echt om brand kon gaan. Gelukkig bleek dat ook niet het geval. We moesten echter wel evacueren. Na 10 minuutjes kwam een grote firetruck aanrijden, stapten 4 stoere brandweermannen uit om vervolgens gezamenlijk het brandalarm af te zetten. Daarna konden we dus weer naar binnen. Net toen de firetruck weer weg begon te rijden ging dat ding weer af! Dus hup, weer iedereen het gebouw uit, de 4 stoere brandweermannen het gebouw weer in, brandalarm afgezet en toen konden we wederom naar binnen. Het is daarna gelukkig rustig gebleven.
11 uur maandagochtend: brandalarm! Gelukkig dit keer niet in ons gebouw, maar in de main building, waar o.a. de grootste collegezaal zit. Dit maal bleek er wel een klein brandje te zijn in het restaurant. 3 firetrucks erbij en na enige tijd was dat ook weer opgelost. Commotie, commotie!

Aangezien ik een hoop vragen heb gekregen over mijn gezondheid zal ik ffies een update geven. Over het geheel gezien gaat het behoorlijk goed. Afgelopen 2,5/3 weken was het echter even wat minder en was ik echt behoorlijk moe. Deze week lijkt het weer de goede kant op te gaan, dus fingers crossed dat het doorzet. Ik ga elke dinsdag naar yoga om lekker te ontspannen en daarnaast loop ik hard. Inmiddels kan ik 15 minuten aangesloten hardlopen, waar ik uiteraard enorm blij mee ben als je bedenkt waar ik vandaan ben gekomen.

Komende 2 weken ga ik hard aan de slag voor school. Ik heb een aantal essays die ik moet schrijven, ik moet een presentatie geven en ik moet alvast leren voor mijn mid-semester test van Human structure and function (die heb ik een dag nadat ik terug kom van mijn trip, heel fijn!).

Verder probeer ik lekker te genieten van het mooie weer en van de prachtige campus hier.

Ook hoop ik dat het jullie allemaal goed vergaat daar in het verre Nederland! Mocht je wat interessants, leuks, boeiends, opmerkelijks of minder leuks te melden hebben, stuur dan ffies een mailtje, want ik wil graag weten hoe het met jullie allemaal gaat. Ik zal uiteraard nu ook nog even wat foto’s uploaden!

Tot de volgende update, mail, sms, krabbel of reactie!

Heel veel liefs,
Michelle

PS: de foto's zijn inmiddels geupload!!

Verhuizen, Lorne, Kaketoes, Koala's en Helicopters

Lieve allemaal,

Wat gaat de tijd toch snel! Ik zit hier al weer bijna 3 weken...

Vorige week heb ik een redelijk rustige week gehad.
Van zondag op maandagnacht heb ik erg slecht geslapen. Ik bleef maar dromen over de bosbranden. Er zijn hier nog steeds enkele branden die nog niet onder controle zijn. Morgen wordt het 38 graden en ze zijn erg bang voor nieuwe branden. Laten we hopen dat er niets nieuws ontstaat!

Op maandag ben ik met de ouders van Sharlene Geelong in gegaan. Ze hebben me het stadion van de Geelong Cats laten zien (Aussie rules football) en the waterfront (Geelong ligt aan het water en de boulevard noemen ze waterfront).

Op woensdag ben ik met Sharls eerst naar een goede vriendin van haar gegaan. We hebben daar heerlijk geluncht en we zijn daarna doorgereden naar het strand. Daar hebben we een strandwandeling gemaakt. Het heerlijke aan de stranden in Australië is, dat er praktisch geen andere mensen zijn. Je hebt vaak het hele strand voor je alleen! Heerlijk rustig dus.

Op donderdag ben ik al mijn spulletjes weer gaan inpakken, aangezien ik vrijdag naar de campus zou verhuizen. Vrijdagochtend rond 10.00 uur werd ik dan ook opgehaald door Jackie en haar zoontje. Zij hebben me naar Deakin gebracht. Daar aangekomen moest ik me op 2 verschillende plekken inchecken. Ik kreeg mijn bedding pack en mijn sleutel en ik gaan met die banaan: op naar mijn kamer. Ik zit in gebouw Collins, op de derde en tevens hoogste verdieping, in kamer 005. Naast mij zit sinds maandag een andere internationale student: Sarah uit Zwitserland. De kamer links van mij blijft leeg, maar er komen op de verdieping nog wel 2 Aussies te wonen. De badkamer is schuin tegenover mijn kamer en de keuken is een trap omlaag. Verder zit ik echt perfect gelokaliseerd op de campus. Ik zit op 2 minuten wandelen van alle belangrijke gebouwen af, dus dat is echt goed geregeld! Mijn kamer is ongeveer 4x4m en heeft een groot bureau met telefoon, een boxspring, een ladekastje en een inbouwkast. Ik heb zelf nog geregeld dat ik een bar fridge op mijn kamer heb, zodat ik ieder geval niet het risico loop dat mijn eten gejat wordt.

Nadat we dus eerst mijn kamer hadden bekeken, hebben we alle spullen naar 3 hoog gesleept. Daarna zijn we naar het shopping centre gegaan dat op 5 minuten rijden van de campus ligt. Daar heb ik alle eerste benodigdheden gekocht (zoals een lampje, internetkabel, ventilatortje, eten en drinken, schoonmaakspullen, kledinghangers etc). Bij terugkomst heb ik eerst alles opgeruimd en mijn eigen kamertje ervan gemaakt.

In het weekend was het erg stil op de campus. Alles was dicht en alleen de internationale studenten (4 in mijn gebouw, dat 60 mensen kan huisvesten) waren ingetrokken. Ik zat dus helemaal alleen op de 3^de verdieping. De zaterdag bestond dan ook vooral uit computeren, wandelen, computeren, wandelen, computeren etc. Zondag ben ik daarom dan ook maar naar Jackie gegaan. Dat was toch wel erg fijn, een beetje aanspraak!

Van maandag tot woensdag was de Beach Orientation Trip naar Lorne. Dit was een kennismakingstrip voor alle internationale studenten van de 4 campussen van Deakin (zo'n 200 mensen). Op maandag hebben we vooral informatie gekregen en zijn we naar Lorne gereden. Lorne is een plaatsje dat langs de Great Ocean Road ligt. Het is vooral gericht op backpackers en surfers en is niet heel groot, maar wel erg gezellig. Ik verbleef met 4 andere meiden in een stacaravan op een caravanpark. Daar was het vergeven van de wilde kaketoes!! Was heel gaaf om die van zo dichtbij te zien.

Op dinsdag hebben we enorm veel gedaan. We begonnen 's ochtends met surfen: dat was echt onwijs gaaf. Het is heel zwaar, maar ook echt verslavend. Je blijft het proberen. Na 2 uurtjes moesten we weer het water uit en hadden we even tijd voor de lunch. Daarna konden we kiezen uit Aussie rules of yoga. Ik heb gekozen voor yoga en heb dus een uurtje lopen rekken en strekken. Daarna was het meteen door naar een 2 uur durende hike door het Great Otway National Park. Dit is deels regenwoud en deels eucalyptuswoud. Het was erg mooi om er doorheen te lopen. De natuur is daar zo puur en ongerept, prachtig. Na ongeveer anderhalf uur kwamen we uit op een pad naast de oceaan, waar we echt een geweldig uitzicht hadden. Bij aankomst op de pier van Lorne had een visser de kop van een haai tentoongesteld...very impressive!

Woensdag zijn we al vroeg de bus in gegaan op weg naar London Bridge en the 12 apostels. Dit zijn rotsformaties in de oceaan. Op de weg ernaar toe reden we door eucalyptuswoud en op een gegeven moment zagen we wilde koala's!!!! We zijn daar even gestopt zodat iedereen foto's kon nemen. Deze koala's zien er toch wel heel anders uit dan die in de dierentuin hoor. Hun vachtkleur is anders en ze zien er ook echt verwilderd uit. Het kon ze overigens echt niets schelen dat wij er waren. We stonden op nog geen 3 meter afstand en ze bleven gewoon lekker zitten!

Daarna de bus weer in en op naar London Brigde. Enkele tientallen jaren geleden kon je vanaf het land over een ‘rotsbrug' naar de rotsformatie in de zee lopen. Echter, op een gegeven moment is die brug ingestort en nu is London Bridge dus eigenlijk geen Bridge meer. Het is echter wel enorm mooi om te zien en daar zie en hoor je pas echt de kracht van de oceaan.

Vervolgens zijn we weer teruggereden naar de 12 apostels. Ik had al gespot dat er helicopter tours waren en op de plek waar bij stopten werden deze ook aangeboden. Samen met 2 andere meiden ben ik de helicopter in gegaan en hebben we 10 minuten boven de 12 apostels gevlogen, wat echt een supergave ervaring was. Het uitzicht was adembenemend, echt prachtig. Daarnaast was het voor mij de eerste keer dat ik in een helicopter vloog, dus dat was ook een ervaring.

Na deze enerverende middag zijn we terug gereden naar de campus. Samen met een Nederlands meisje heb ik toen nog wat boodschappen gedaan en zijn we uit eten geweest (aangezien de bus pas 2 uur later weer terug reed).

Vandaag en morgen heb ik mijn enrolment. Dit houdt in dat ik mijn universiteitspas krijg, dat ik mij moet inschrijven voor de vakken die ik wil doen en dat ik mijn rooster moet opstellen. Verder ga ik morgen naar het Aboriginal cultural centre, waar we onder andere gaan leren hoe we een boomerang moeten gooien en we krijgen een didgeridoo performance.

Wat ik van het weekend ga doen weet ik nog niet. Ik denk niet zo heel veel, lekker even bijkomen van deze week! Zondagavond ga ik wel naar een concert van Bec Lavelle in Geelong.

Volgende week heb ik nog een weekje vrij. Er zijn plannen om misschien naar Tasmania te gaan, maar daar is nog geen zekerheid over. Ik wil zowiezo nog naar Melbourne. Maandag 9 maart start ik met mijn lessen (ma - do, in totaal ongeveer 10 uur in de week, vrijdag vrij).

Ik hoop dat alles daar in Nederland goed is!! Mocht je mijn adres/telefoonnummer willen hebben, laat het dan even weten. Foto's van mijn avonturen upload ik uiteraard zo snel mogelijk (+ wat landkaartjes om een idee te krijgen waar ik ben geweest).

Tot schrijfs,

Dikke kus,
Michelle

De eerste week...

Lieve allemaal,

De eerste week in Australie zit er al weer op. Ik heb het gevoel alsof ik hier al eeuwen zit, raar is dat!

Mijn eerste week was geweldig. De mensen zijn allemaal zo enorm vriendelijk en gastvrij, daar kunnen wij Nederlanders nog wat van leren. De natuur is beeldschoon: er zijn heuvels, allerlei soorten bomen, geel gras (groen gras is moeilijk te vinden met deze droogte), strakblauwe hemels, prachtige zon, mooie stranden, helderblauw water.....I love it! De dieren zijn zowel lief, leuk en grappig, als eng, creepy en brrrr (spinnen)! Detaal is geweldig, of eigenlijk al dat aussie slang is geweldig. Ik leer elke dagwel weer een nieuwe aussie uitdrukking: ooit wel eens gehoord van ' Meat pieanddead horse' (meat pie met ketchup)?Parmy (kip met daarover heen kaas, ham en tomaten)? Thongs (slippers)? Bickies and dip (koekjes met dipsaus)? yonks (voor een lange tijd)? two sandwiches short of a picnic (iemand die wat achterloopt qua IQ)? Goods and shackals (pak je spullen, we gaan)? Grause (cool)? Buggar (verdorrie)?

Op een avond was ik erg moe en de familie was in een smartass bui, dus kreeg ik alle aussie slang op me afgevuurd en ik had geeeen idee waar ze het over hadden hahaha. Maar goed, ik pik het vrij snel op en ze willen het allemaal graag uitleggen wat het betekent.

Terug naar mijn eerste week in Australie en de avonturen die ik hebbeleefd.
De maandag na mijn aankomst was ik voor het eerst alleen thuis in het huis van Sharlene. Steve en Sharlene waren aan het werk en de kinderen naar school. Ik heb dus lekker wat kunnencomputeren en mijn dagboek bij kunnen schrijven. De planning was om met de ouders van Sharlene een ritje over de BellarinePeninsula (dat is het stukje uitstekend land waar ik nu op zit) te gaan maken, maar ik was zo moe dat ik het heb moeten afzeggen. Heb vervolgens 3 uur in coma gelegen. 's avonds ben ik voor het eerst naar een Aussie supermarkt geweest en dat was wel leuk om te zien. Het is een beetje te vergelijken met de grote supermarkten in Italie en Frankrijk.

Op dinsdag ben ik dan wel met Sharlene's ouders op stap geweest. We zijn naar Queenscliff gereden, eenstadje op zo'n 15 minuten hiervandaan. Ook daar zijn prachtige stranden en een mooie natuur.Van Queenscliff zijn we naar Point Lonsdale en de Clifton Springs Harbour gereden.Een aantal foto's die ik tijdens dit ritje heb gemaakt, zal ik hier uploaden. De ouders van Sharlene zijn echte schatten van mensen en ze wisten me een hoop over de geschiedenis van de peninsula te vertellen.
's avonds zijn we nog langs de McLeod's water reserve gereden, vond ik wel ff leuk natuurlijk als McLeod's Daughters fan (dat meertje heeft niets met de serie te maken, behalve dat het dezelfde naam draagt).

Woensdag was een drukke dag. Sharlene was vrij en we zouden naar Geelong gaan om wat dingen te kopen en om even de stad te verkennen. Om 09.30u vertrokken we echter eerst richting de Farm van Corinna (een goede vriendin van Sharlene) omdat ze even naar een paard moest kijken. Daar aangekomen kreeg ik te horen dat ze net de schapen wilde gaan voeren en of ik mee wilde. Tuurlijk wil ik dat!! Er stond al zo'n echte oude ute(nog een aussie woord) klaar met daarin dehooibalen. Samen met Lisset (dochter van Corinna) ben ik achterop de ute gaan staan en hebben we de hooibalen eruit gegooidterwijl deschapen achter de auto aanrenden. Vervolgens kwamen ze een schaap tegen dat niet meer kon opstaan. Hij had sandflies en werd dus levend opgegeten door de maden. Dus hup schaap over het hek en in de ute en mee naar de boerderij omwat TLC te krijgen. Ook hiervan zal ik wat foto's uploaden.
Na dit avontuurtjezijn we naar Geelong gereden. Daar heb ik een Aussie simkaart gekocht. Voor iedereen diehet wil hebben, dit is mijn nummer: 0458177513 (weet niet zeker of je er +61 voor moet zetten of dat je mobi dat vanzelf doet). Daarna heb ik mijn eerste meat pie and dead horse gegeten. Lekker hoor!

Vervolgens zijn we doorgereden naar Deakin University en hebbenwe een ritje over de campus gemaakt zodat ik een beetje een beeld heb bij de campus. Ziet er allemaal erg goed uit.
Toen op weg naar Torquay, 1 van de beroemde surfstranden. Tussendoor zijn we nog even gestopt bijhet Aboriginal Cultural Centre en heb ik wat souveniers gekocht. In Torquay waren een hele hoop surfwinkeltjes (nice!!!) en prachtige stranden. Na Torquay zijn we doorgereden naar Bells Beach, wat ook een beroemd surfstrand is. Op de terugweg zijn we langs BarwonHeads gereden waar de Barwon River uitmondt in de oceaan. Er schijnt daar een baby dolfijntje te zwemmen! Om 17.00u waren we weer terug, een lange maar zeer geslaagde dag dus. 's avonds hebben we nog wat op de wii gespeeld.

Donderdag heb ik lekker gerelaxed. Wat foto's genomen, wat gecomputerd en wat gelezen.'sAvonds heb ik de bushfire appeal gekeken. Ze hebben inmiddels al meer dan 100 miljoen dollar opgehaald voor deslachtoffers van de branden!!
Voor degene die dat nog niet weten: ik zit een paar uur rijden van de bosbranden af.Het is hier wel 24/7 op het nieuws en iedereen kent wel iemand die in die gebieden woont. Zo ook Sharlene's familie. Ongelooflijke verhalen krijg je te horen. Het is allemaal zeer indrukwekkend.

Vrijdag ben ik met Jackie naar Queenscliff gegaan en we hebben daargelunched. Was erg gezellig en heb weer wat mooie foto's kunnen nemen.

Gister werd ik wakker en het zag er mistig uit.....of toch niet? Ik vroeg aan Steve: zijn dit wolken...of is dit rook? Hij vertelde dat het inderdaad rook was. Het is de rook van de branden in gipsland die door de wind over land, onze richting is opgekomen. De rook sloeg ook wat op mijn ogen en je rook ook echt een brandlucht. Vond dat toch wel heeel vreemd en ook wel een beetje eng! Tegen het einde van de dag was het zo goed als weg, nu vanochtend is het er weer wat meer.
Verder zijn we gister naar Jirrahlinga geweest. Dat is een sanctuary voor inheemse dieren die niet meer in het wild kunnen leven. Ik heb daar een koala kunnen knuffelen!!! Wat een schatjes zijn dat en hun vachtvoelt heel andersdanik had verwacht. Verder waren er in de sanctuarywombats, wallabies, kangaroes,Kaketoes (die praten), Kookaburra's, slangen en dingo's. Heb daar meteen 20 dollar gedoneerd voor de dieren dieverwondingen hebben opgelopen in de branden.

Gisteravond heb ik voor het eerst een aussie barbie (barbeque) meegemaakt!! Was erg leuk en gezellig.

Vandaag doe ik lekker rustig aan.

Hoop dat alles goed is bij jullie! Tot de volgende blog,

Veel liefs,
Michelle

ps: ik heb ook enkele filmpjes, maar het internet is te traag om die te uploaden. Misschien dat het volgende week wel lukt als ik op de campus zit.

No worries, Mate!

Lieve allemaal,

Nou ik ben veilig in Australie aangekomen hoor!!

Donderdagochtend 7.57u vertrokken we uit Alphen richting Schiphol airport. Ondanks de file waren we er ruim op tijd, kon ik zonder in de rij te hoeven staan zo inchecken en hoefde ik ook nog eens niets te betalen voor het overgewicht. Later begreep ik waarom: het vliegtuig was lang niet vol!!

Na even wat te hebben gedronken met de familie op het vliegveld, ben ik even na 10 uur door de douane gegaan. Pff was wel raar hoor om me paps, mams en broertje gedag te zeggen!!
Vanaf 11 uur konden we boarden, dus na een bagegecheck en 20 minuutjes wachten kon ik het vliegtuig in. Zoals ik al zei, het vliegtuig zat lang niet vol en ik had dan ook 3 stoelen tot mijn beschikking. Heb dus lekker kunnen liggen en gewoon mijn ding kunnen doen. Om 12 uur vertrok het vliegtuig richting Kuala (Koala?) Lumpur, waar ik 11 uur en 20 minuten later en 10.116km verder landde. De vlucht was enigzins raar, om 15.30u was het al donker buiten en de maaltijden in het vliegtuig waren afgestemd op Kuala Lumpur tijd, dus voor onze lunch, kreeg ik diner. En voor ons diner, kreeg ik ontbijt.
De laatste 4 uur van de vlucht vond ik erg lang duren. Ik had hoofdpijn door de airco, was wat moe en had het gewoon een beetje gehad. Maar ook die 4 uur gingen voorbij en om 06.35u Kuala Lumpur tijd ben ik netjes geland. Toen 3 uurtjes wachten op de volgende vlucht. In die drie uur was ik erg moe, want het was immer 0.00 - 03.00 nederlandse tijd. Om 09.50u vertrok het tweede vliegtuig - wederom niet vol, en ook weer meerdere stoelen tot mijn beschikking - naar Melbourne. Deze vlucht was goed te doen, wel wat meer turbulentie, maar verder ok. Na de Timor zee te zijn overgevlogen zag ik ineens land: Australie!!! Ik was er gewoon, weliswaar in de lucht, maar ik was er wel!! De 3 uur die volgden heb ik alleen maar pure outback gezien, geen mens of dier te bekennen. Ongelooflijk!! Uiteindelijk landde ik 7 uur en 20 minuten later en 6264km verder (20.45u Aussie tijd, 10.45u NL tijd) in Melbourne. Was wel raar hoor om er dan eindelijk te zijn!

Ik werd opgewacht door Sharlene, Steve, Britt en Jackie. Het was meteen vetrouwd en gezellig en we zijn in een uurtje tijd teruggereden naar Clifton Springs, de woonplaats van Sharlene. Ze wonen in een typisch Brits/Aussie huis, gelijkvloers, met typisch Britse decoratie, met een grote veranda en uitzicht op de baai. Mijn kamer is mooi groot, met eigen badkamer, een bank, een computer en heel belangrijk: een ventilator!!! Het is vandaag gewoon 44 graden geweest!!! Is dat een vuurdoop or what?

Vanochtend, na een nacht met een kleine 3 uurtjes slaap (nu dus in totaal 5 uur slaap in 48 uur), heb ik eerst mijn ouders en broer ffies gebeld en vervolgens ontbeten. Daarna heeft Steve me meegenomen voor een ritje langs de zee (ocean road) en zijn we op wat uitkijkpunten gestopt. Ook meteen maar even in de aussie-zee gestaan!!! Het ziet er allemaal prachtig uit hier: blauwe zee, mooi strand, prachtige natuur, mooie heuvels (beetje Toscane achtig) en hele vriendelijke mensen. Steve vertelde dat dit gebied semi-rural is. Dus er zijn aardig wat boederijen, landweggetjes en 4wd's te vinden!! Ik heb een paar mooie foto's genomen, maar ik moet die eerst nog even overpompen, dus die houden jullie nog tegoed. Toen we weer terug waren heb ik wat tv gekeken, gelunched en daarna ben ik naar mijn bed gegaan. Het was voor mij immers midden in de nacht en aangezien ik vannacht slecht heb geslapen, was ik erg moe. Gelukkig sliep ik vrijwel meteen en heb ik zo'n 2,5 uur - heel diep - geslapen. Heb wel 30min nodig gehad om weer - geheel plakkerig en zweterig door de hitte - echt bij de wereld te komen haha. Er was intussen wel een flinke wind (of eigenlijk meer storm) opgekomen die wat verkoeling heeft gebracht. Daarna nog wat tv gekeken in de kamer die voorzien is van airco en de cadeautjes gegeven aan de familie. Rond 16.00u plaatselijke tijd begonnen mijn ogen al weer dicht te vallen, dus rond 17.00u ben ik weer ffies op bed gaan liggen en geprobeerd (maar tot 5x toe gefaald) om wakker te blijven.

Ik ben net klaar met het avondeten en nu zit ik dit te typen. Ik ben nu gelukkig wel weer wat minder moe dan vanmiddag en ik hoop nu gewoon de aussie-nacht te kunnen slapen.

Al met al, een hoop meegemaakt en gedaan in de afgelopen 48 uur. En er zit nog een hele hoop aan te komen!!

Dank jullie wel allemaal voor jullie lieve smsjes en berichtjes hier op de site!!! Erg lief!!

Tot de volgende update! En onthoud: No worries, mate!

Veel liefs,
Michelle

Ps: bovenstaand berichtje heb ik gisteravond geschreven. Helaas lag het internet eruit toen ik het wilde posten. Inmiddels heb ik zo'n 6 uur geslapen vannacht en voel ik me aardig goed. De temperatuur is een stuk gezakt, het zal zo'n 25 graden worden vandaag. Heerlijk.

3, 2, 1...TAKE-OFF

Lieve allemaal,

Nou het is zover, de laatste dag voor vertrek is alweer bijna om.
Vanochtend begonnen met de koffers inpakken. Pfff, datwasechtondoenlijk:slechts 20 kilo voor 7 maanden studeren en reizen!!
Na een hele hoop gepuzzel en na besloten te hebben toch maar wat dingen thuis te laten, zit ik nu met mooi ingepakte koffers, maar ook nog steeds met overgewicht!!!Mijn grote koffer is nu zo'n 24 kilo. Mijn handbagage (mag 5kg) is nu zo'n 9 kilo en ik heb mijn laptoptas zo enorm vol gepropt dat hij bijna niet te tillen is haha. Gelukkig zie je het van de buitenkant helemaal niet, dat ding is zo groot...
Dus nu maar hopen datzegewoon even een oogje toeknijpen daar op Schiphol!!

Voorzover ik weet is alles nu geregeld. Zometeen dus lekker op de bank naast de familie zitten en nog een beetje van elkaar genieten.
Vanavond op tijd m'n bedje in, om er morgen - op D-day - weer vroeg uit te gaan. En dan, 5 februari 2009 om 12 uur, is het zover. Dan ga ik toch echt voor bijna 24 uur de lucht in op weg naar Australie! Vrijdagavond, 20.35u plaatselijke tijd, land ik als het goed is in Melbourne (dat is vrijdagochtend 10.35u Nederlandse tijd).

Ik vind het enorm spannend, maar ben (gelukkig) nog niet echt zenuwachtig. Maar ik heb er uiteraard ook enorm veel zin in. Het voelt allemaal heel goed, dus ik zie het met plezier en een gerust hart tegemoet. No worries, mate!

Voor nu, rest mij alleen nog jullie allemaal gedag te zeggen:tot over 7 maanden!!!

Heel veel liefs,
Michelle

Afscheidsfeestje!

Lieve allemaal,

Jeetje, ik moet er nog helemaal van bijkomen!!

Mijn afscheidsfeestje gister was super. Ik heb er geen andere woorden voor. Ik kwam vlak voor het feestje beneden en er hingen allemaal mooie wandplaten over Australie, gemaakt door mijn Mams. Er was zelfs een heuse 'See ya, mate' - Sachertorte. Al snel was het zo druk en de tijd vloog om. Een mooie speech van mijn tante tussendoor en ik heb met zo'n beetje iedereen wel even kunnen praten.

Zoals ik in mijn speechje ook al zei, ontzettend bedankt voor jullie komst!! Ik heb zoveel mooie gelukswensen, gedichtjes, verhaaltjes en foto's gekregen voor in het fotoalbum. Echt geweldig. Ik zal jullie zeker niet vergeten als ik helemaal aan de andere kant van de wereld zit!

Maar wat ik ook nog graag wil zeggen is: vooral ook dank voor jullie steun in de afgelopen anderhalf jaar dat het bij mij wat minder ging. Dat heeft me heel erg goed gedaan!

Nu ik nog eens terugdenk aan gisteravond valt me wel iets op. Eigenlijk welapart hoor...alle mannen hadden het maar over 'in Australie blijven', 'je komt niet meer terug', 'Australisch vriendje' en ik heb zelfs 'Als ze op schiphol aankomt kunnen we een verlovingsfeest houden' voorbij horen komen. Maar ook: 'wel voorzichtig doen he?'

Terwijl de vrouwen het volgende zeiden: 'leuke surferdude aan de haak slaan, maar wel terugkomen hoor', 'Ik ga je missen', 'hij komt maar hier wonen' en'owh als je daar blijft wonen, heb ik een leuk vakantie-adresje, zorg je wel voor een mooie logeerkamer?'.

Haha heel grappig!Jullie zijn allemaal schatten! Dus dank aan allen!

Zoals een wijs man mijditnog niet zo heel lang geleden toefluisterde, wil ik ditook aan jullie toefluisteren:

'There's nothing in life you can't handle' (er is niets in het leven wat je niet aankan).

Liefs,
Michelle

Nog maar 2 weken!

Lieve allemaal,

Nog maar twee weken en dan is het zover! Dan stap ik op het vliegtuig om voor 7 maanden in Australie te gaan wonen. Als ik het goed heb berekend zit ik precies over 2 weken op het vliegveld van Kuala Lumpur, te wachten tot mijnvlucht naarMelbourne vertrekt.

Ik vind het spannend, maar toch ook weer niet. Als ik me bedenk dat het nog maar 14 dagen is, heb ik zo iets van'oei, dat gaat hard'! Maar aan de andere kant maak ik me er ook helemaal geen zorgen over. Het voelt allemaal heel goed. Ik ben rustig en zie niet op tegen bepaalde dingen. Tuurlijk, het afscheid zal moeilijk zijn, de vlucht zal lang zijn en wanneer ikin Melbourne aankom zal alles nieuw en anders zijn. Daarnaast, hoe zal het gesteld zijn met mijn fysieke conditie na zo'n lange vlucht? Maar al met al ik zie het allemaal met vertrouwen tegemoet.

Ik heb ookhet geluk dat ik deeerste 2 weken wordt opgevangen door een hele lieve vrouw en haar gezin. Ik krijg een prachtige kamer met inloopkast, eigen badkamer, computer en een balkon met uitzicht op de baai. Ze hebben 2 honden (een golden en een herder. Kan ik heerlijk met die beestjes wandelen en ze lekker knuffelen....haha ja dat zie ik wel zitten), een paar konijnen, een paard (altijd al eens les willen hebben) en wat parkieten! Daarnaast heeft de zoon des huizes een gitaar en hij geeft graag les. Nou dan mag hij mij zeker les gaan geven, want ik wil heel graag gitaar leren spelen!
Ik ben voor de 7de al uitgenodigd voor een diner en ze willen me dolgraag de omgeving laten zien en met me naar een 'sanctuary' gaan met alle inheemse dieren. En zelfs voor de tijd dat zij aan het werk en naar school zijn is gedacht: een hele hoop van hun vrienden hebben al aangeboden mij op sleeptouw te nemen. Nou dat is toch wel hartverwarmend als je dat zo hoort! Misschien geven zijmij ook wel die rust die ik nu heb.

Daarnaast is dit toch ook mijn droom die ik ga verwezenlijken. Waarom zou ik daar bangvoor moeten zijn? Het is juist prachtig dat ik die kans krijg.
En natuurlijk heb ik ook een hoop steun van familie en vrienden. Dat doet me heel goed en maakt het allemaal wat makkelijker en luchtiger.

Maaar, zoals ik al zei, het is nog 2 weken. Er moeten nog een aantal dingen gedaan en geregeld worden voordat ik ga. Aanstaandezaterdag eerst maar eens mijn afscheidsfeestje vieren!!

Dikke kus,
Michelle

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Michelle