Wanneer weet je wanneer voor jou de maat echt vol is? Wanneer weet je dat je het echt gehad hebt? Hoe weet je dat anderen jouw geloven? Hoe en wanneer ga je op je strepen staan? En hoe kan je aan anderen duidelijk maken dat de maat echt vol is? Hoe kan je anderen duidelijk maken dat er actie ondernomen moet worden?

Geduld is een mooie eigenschap, maar kan ook moeilijkheden opleveren. Als je een ijzeren geduld hebt is het moeilijk in te schatten wanneer voor jouw de maat vol is. Elke keer dat er iets gebeurt komt er weer een druppeltje bij in de emmer, maar soms kan het lang duren voordat de ene druppel die de emmer doet overlopen ook daadwerkelijk valt. Een paar keer lijkt het alsof de emmer overloopt, maar dan blijkt er toch weer ergens een gat in de emmer te zitten die een beetje water laat weglopen. En als dat laatste gebeurt, blijft je oerinstinct om op je strepen te gaan staan achterwege: er is immers weer ruimte zat voor nieuwe druppels water. Je krijg dan niet het gevoel dat je het echt gehad hebt met de situatie....ja misschien tijdelijk: op het moment dat de emmer even dreigt over te lopen. Maar ook op dat moment grijpt je geduld weer in en wacht je af...je onderneemt geen actie. Nee, je wacht af totdat die emmer weer dat water laat weglopen. Afwachten is immers vertrouwd, maar actie ondernemen is nieuw en onbekend en dat is nu net waar je tegenop ziet: de onbekendheid van en met het nieuwe.

Een ijzeren geduld en twijfel. Slechte combinatie. Twijfel over of je de dingen wel op een rijtje hebt. Of jouw gedachten over bepaalde zaken wel overeenkomen met de realiteit. Twijfel over je eigen oerinstinct. Over je (lichamelijke en psychische) zelfkennis. Twijfel over je datgene wat je waarneemt. Hoe meer geduld en twijfel, hoe minder je je laat leiden door je oergevoel. En laat dat gevoel er nou niet voor niks zijn....meestal heeft je oergevoel immers gelijk. Soms moet je je zelf er alleen weer even van overtuigen dat je op je oergevoel, op je eigen waarneming en op je eigen gedachten kan vertrouwen. Geloof in jezelf, maak en voel jezelf sterk, orden je gedachten, plaats je gevoelens en onderneem meteen gericht actie wanneer de maat vol is.

Want we weten verdomd goed wanneer die maat vol is....wij luisteren er alleen te weinig en te laat naar. We laten ons leiden door de hectiek van alledag, door de expertise om ons heen, door geduld en vertwijfeling. Maar die emmer loopt niet zomaar over. Nee, dat heeft een reden, een gegronde en belangrijke reden. En die reden kan en mag je niet negeren!

P.s.: en uiteraard was dit geheel autobiografisch en kan voor elke ‘we' en ‘je', ‘ik' gelezen worden ;)